Senenin son haftası bir çift laf etmemişim… Ben ki; maksimum internetsizliğe rağmen gün aşırı yazmadan duramayan insan! :) Senenin yorgunluğu çöktü sanırım üzerime; elimi – kolumu kaldıracak gücü bulamadım kendimde bu hafta. “Daha ponpon yapımını anlatacaktım, fotoğraflarını da çekemedim istediğim gibi” diye diye, üstüne bir de “Adını Feriha Koydum” dizisine takıldım ki çok fena; internetten 30 bölümünü bir haftada izleyip (hani sadece diziyi izlesem yine iyi, olumlu – olumsuz tüm eleştirileri didiklemezsem de içim rahat etmez; benim manyak araştırmacı ruhum *-*) gerçek hayattan kopma noktasına geldiğimde kendimi tokatlayarak uyandırdım :))) Şimdi buradayım, çok şükür :)) Aslında klişeleşmiş olan yıl sonu yazılarımın devamını getirmek niyetindeydim; 2011 yılı tasarımlarımdan genel bir kolaj, 2011 yılından ne umduğum ve ne bulduğum, 2012 yılından dileklerim gibi üç – beş başlık altında yazı yazma istiyordum ama dediğim gibi şartlar pek müsaade etmedi. 2011, kendi adıma rutin bir yıldı; gerek iş, gerek ev hayatım açısından… İstanbul’ a…
Merhaba 2012 | Çekiliş Sonucu
Öncelikle yeni yıl çekilişine katılan herkese teşekkür ederim. Toplam 32, 1 mükerrer, 1 geçersiz yorum ile 30 katılımcı çekilişe dahil oldu; katılımcı listesini aşağıda görebilirsiniz: Fazla da geç kalmadan çekilişi yaptım ve 26. sıradaki yorumu ile Bahar ve kızısı Yağmur hediyelerin sahibi oldu :) Buradan bizimle paylaştığı komik anısına da bir bakacak olursak; Bahar’ ı buradan tebrik ediyor, 2012 yılının kendisine şans getirmesini diliyor ve komik anısı ile yüzümüzü güldürdüğü için de ayrıca teşekkür ediyorum :)
Yeni Yıl Çerçevesi
Bundan üç sene önce görümceme doğum günü hediyesi fotoğraf çerçevesi alırken aynısından kendime de almıştım :) Kıskanç gelin ben :p :)) Evde o kadar çok fotoğraf çerçevesi var ki yalnız; bu çerçeve abartısız o kadar yıl fotoğrafsız bir şekilde köşede bekledi. Ha bugün, ha yarın derken elimi sürmedim haliyle… Yalnız bu aralar çam ağaçları ile fazla haşır neşir olunca artık dayanamayıp çerçeveyi de yeni yıla uydurdum :) Fena da etmedim sanki *-* Hem bu zamana kadar niye beklediysem…
Yün İpten Mini Çam Ağacı > Kullan-At; Tabii Kıyabilirsen :))
İnternette gezinirken yabancı bloglarda sık sık gördüğüm bir fikirdi bu… Cumartesi akşamı otururken bir tane de ben yapayım dedim; tabii elimdeki ip yettiği kadar :)) Yapılışı çok basit; bir fon kartonunu istediğiniz büyüklükte huni şekline getirip yapıştırıcı ile sabitleyin ve ipinizi dolayıp gönlünüzce süsleyin… Fazla maliyeti yok, yer kaplama derdi yok ama bulunduğu ortama yeni yıl ruhunu getirmesinde üstüne de yok ;)
Çekiliş | Merhaba 2012
“Hediyenin büyüğü, küçüğü olmaz; önemli olan düşünmektir” derler; ben fazla mı düşünüyorum bilmiyorum ama elim hiçbir zaman bir hediye vermeye gitmiyor :) Garip bir psikoloji bu, adını koyamadım henüz… Hediye olarak, bir tabak alıyorsam meselâ; kaşığını, çatalını yanına eklemek; bir kıyafete bir aksesuar uydurmak, ama illâ ki sayının birden fazla olması… Sanırım hediye verdiğim kişinin birden fazla paketi açmaya çalışmasını izlemek (izleyemesem bile bilmek) hoşuma gidiyor :)) Yine böyle buhranlar içerisinde, neyi neyle uydurabileceğimi düşünürken “Yeter artık Demet” dedim, “Şunun şurasında kaç gün kaldı yeni yıl akşamına” :) Neyse ki, kendi içimde anlaşmaya vardım da daha geç olmadan; yeni yıl çekilişi duyurusunu yapmaya geldim *-* Hoş, bu çekilişi geçen hafta duyuracaktım aslında; eğer ki çektiğim fotoğrafları hata ile bilgisayardan silmemiş olsaydım – biliyorsunuz zaten :) Gerçi işime de geldi desem yalan olmaz, ben Cumartesi sabahı fotoğraf çekerken çok eğlendim :)) Geçen sene kırmızılı bir kapı süsü hediye etmiştim, hatırlayanlar olacaktır.…
Dikkat! Bu Ormanda Ateş Yakılmaz :)
Görselini daha önce burada paylaştığım sevimli ağaçlar haftasonu ilhamım oldu. Hatta bu uğurda parmağımı doğradığımı biliyorsunuz :) Peki, poliklinikte pansuman yapan bayanın parmağımı neyle kestiğimi sorduğunda “Döner bıçak” cevabım karşısında döner bıçağı olduğunu sanarak beni devlet hastahanesine yönlendirmeye çalıştığını biliyor muydunuz? :)) Öyle bir gözleri açıldı ki şaşkınlıktan; canım acırken kahkahayı basacaktım. Boyum kadar döner bıçağı ile ne işim olacaksa :)) Gerçi hata bende; doktor ne anlasın dikişçinin makasından :) Parmağımın katili işte bu kumaştı; işime yarar düşüncesi ile zamanında annemin kare örtü diye verdiği, benim de kenarındaki çamaşır suyu lekesini fark edince kesilecek kumaşlar arasına aldığım ve her zamanki gibi sonra unuttuğum bir parça… Kumaşı bulur bulmaz onlardan yapacağım ağaçların hayali ile hemen boş makaralara bakınmaya başladım dikiş makinesinin yanındaki kutunun içinde – lâkin o ağaçların gövdeleri birer boş makaradan ibaret *-* Beyaz olanlar boyanırsa daha gerçekçi sonuç verebilir – ancak ona vaktim ve sabrım yoktu, artı boyam da…
Evde Yapılabilecek Yılbaşı Süsleri – Renkli Olanlarından :)
Yılbaşı süslemelerinde genelde kırmızı, gümüş, altın gibi göz alıcı renkler tercih edilse bile renkli olan süslemeler de göz ardı edilmemeli :) Hele de kolaylıkla evde yapılabiliyorlarsa *-* 1 numara üzerinden kaynak bölümündeki linke tıklarsanız, o sevimli ağaçların yapılış aşamalarına da ulaşabilirsiniz ;) 2 numaranın renkli çam ağaçlarına bayıldım. Her an ben de deneyebilirim *-* Yılbaşı olması şart değil, ben baharı karşılamak için bile kullanabilirim onları :)) 3 numara ise strafor topların renkli kumaşlarla sarılması şeklinde yapılmış. Bu tarz süsleri şu an Japon Pazarı gibi ucuz malzemeler satan mağazalarda bulabilirsiniz; özellikle yılbaşı zamanı fazla fazla alıp farklı amaçlar için stok yapmakta fayda var – sonra bulmak zor oluyor *-* Ben nişan çiçeği yapmıştım meselâ bir tanesinden hatırlarsanız ;) Öyle güzel şeyler yapıyorlar ki eldeki malzemelerden; gidip para verip de almak istemiyor insan; ki emin olun biz mağazalarda hazır satılan klâsik süslerden çok daha güzellerini yaparız ;) Azıcık zaman ve ilhamı teşvik…
