Şu yağan karın bana garezi var sanırım :) Haftasonu yağsın diye bekledim durdum, öyle bir serpiştirdi, ara ara yağdı, kesti sonra… Bugün işe gidiyorum; otobüse binerken pek fazla birşey yoktu; Anadolu Yakası’ na bir geçtim – her yer bembeyaz… Ve yanımda fotoğraf makinem yok… Zaten olsa bile o dakika fotoğraf çekecek zamanım da yok ya… Dur, şunu da çekeyim, bunu da derken herhalde iş yerine öğleye doğru varırım :)) Tabii o da kaymazsam, düşmezsem, bir yerimi kırmazsam… Bir de öyle bir sorunumuz var tabii… Karın üzerinde dengeyi sağladım da ben; hem fotoğraf çekip hem de işe yetişeceğim :) Böyle zamanlarda geçirdiğim düşme tehlikeleri sadece heyecan yaratmakla kalırsa eğer, kendimi tebrik ederim o anahtarla evin kapısını açtığım an… Bugün de kaya kaya eve dönerken acaba çantama birkaç poşet tuz mu atsam dedim :) Yolda yürürken serpe serpe giderim :)) Bir de çok üşüyen biriyim ben; ellerim başta olmak üzere kulaklarım, burnum…
