Herşey geçtiğimiz haftasonu Ikea’ ya gitmemle başladı. Her zamanki gibi içeri girer girmez gözüm döndü :) Onu da alayım, bunu da alayım diye koşturup durdum aksesuar bölümünde. Gerçi yanımda eşim olduğundan ve bana orda dolaşmam için kısıtlı bir süre tanıdığından, sürekli “Hadi” lerine maruz kalsam da aklımda olan birçok şeyi aldım neyse ki ^_^ Yine gidesim var, orası ayrı ama bir süre beni idare eder bu alışveriş turu :)) Önce şu ufak rafı kurdum. İtiraf edeyim, aslında onu alırken niyetim fotoğraf çekimlerimde kullanmaktı. Zaten ben gereksiz gibi görünen bir nesneyi almak için ısrar ediyorsam, sebebi mutlaka budur; fotoğraf çekmek :) Ama düşündüğümden daha kullanışlı olduğu muhakkak; masamdaki ıvır zıvırları fazlasıyla topladı. Bir dahaki gidişime birkaç raf daha alırsam şaşırmam :)) Rafımın üzeri de en sevdiklerimle dolu; Deconohut bulut yastığım, Joker’ den aldığım bez bebeğim ve atlıkarıncam – o da yurtdışından… Bilgisayarımın da tam karşısına koydum ki hep gözümün önünde olsunlar,…
Hobi Köşem
Bir süredir küçük odaya sığamadığım için salona taşındığımı yazmıştım. Odada boş bulduğum köşede böyle minik bir alan yarattım. Aslında gönlümden geçen tüm malzemelerimin, raflarımın aynı odada olması – her hobi severin hayali bu eminim – ama şimdilik pek mümkün gözükmüyor… Belki ilerde yeni bir eve geçebilirsek orda muradıma ererim diyerek şimdilik burada takılıyorum. Gerçi nedense o masada başlayıp odanın koltuklarına doğru yayılmam da söz konusu ama o kadar da olur, değil mi :)) Bu kurabiye adamlar da puanlı keçeden, Sizzix makinesi ile kesip dikiş makinesinde kol kola diktim. Hem kolay bir proje oldu; hem de boş duvarı renklendirdi :) Sizzix gerçekten iyi ki almışım dediğim bir alet, daha çok kalıbım olsa fena olmaz ama o konuda da kendimi frenliyorum. Biraz çiçek biraz kurabiye adam, bir süre daha oyalar beni zaten :))
Son Yaptığım Çarpı İşi Çalışmalardan…
Çarpı işi çalışmalara istemeyerek de olsa mola vermek zorunda kaldığımdan bahsetmiştim… İşte o ara öncesinde tamamlayabildiklerimin bir kısmı… Daha da ekleyemediklerim var sanki :)) Bir dönem pek sıcak bakmasam da aklımı çelen şablonlarla iyice kaynaştığımız etamin kumaşı bana yeniden – hatta fazlasıyla – kendini sevdirdi… Sadece geçen yılsonunda bir geyik, bir çam ağacı işlemek için malzeme almıştım; düşünün, o kadar kanıma girmiş :)) Sonra dergiler, internette araştırıp bulduğum şablonlar filan derken plastik etamini ve (ismini yanlış yazmıyorsam) suda çözünen etamini filan temin edip bir gün denenecekler kategorisine aldım :) Bir şeye sarınca en derin sularında yüzmezsem olmaz :)) Büyük şablonlar değil de göze hoş gözüken, ufak, şöyle iki – üç saat içerisinde bitebilecek olan şablonlar her zaman tercihim :) Gözüme kestirdiğimi işleyip köşeye koyuyorum. Sonra aklıma gelince kimini birşeylerin üzerine dikmek, kimini çerçeveler içinde sergilemek… Bazen de ne yapacağını bilmeden işleyip sonra onları nereye konduracağını bilememek :)) Benim küçük mutluluk…
Fermuar Dikmek Diye Birşey Vardı : )
Koca hafta boyunca ha bugün yazdım, ha yarın yazacağım derken Cuma’ yı getirdim neredeyse… İyi haftalar dileyemeden iyi tatiller dilediğim bir durum söz konusu oldu ama bu seferlik de böyle olsun, kusura bakmazsınız, değil mi? :) Bugünlerde çok fazla şeye ahtapot gibi yetişmeye çalıştığımdan olsa gerek dağıldım sanırım… Ufaktan Etsy dükkanımı aktif hale getirme kararı aldım; malûm stoklarım doldu, taşıyor :) Hangi ürünleri koyayım, nasıl yapayım derken; diğer taraftan fotoğraf blogumla alakalı yapmak istediklerim beni bir köşeye sıkıştırmışken ben hâlâ çarpı işi projelerinden payıma ne düşürebilirim telaşı içerisindeyim *-* Haftaya da Deren bebeğimizin doğumgünü var, el emeği-göz nuru cici kızımıza ne yapabilirim düşünceleri sardı dört bir yanımı :) Doğumgününe sayılı günler kala son birkaç günü iyi değerlendirmem lâzım *-* Hem de doğumgününün fotoğrafçısı olaraktan büyük sorumluluk hissediyorum kendi içimde :) Fermuarlara sarmıştım ya bir dönem; hani sürekli kozmetik çantası görünümünde mini mini birşeyler dikip sıra sıra diziyordum burda *-* Hatta…
Mart 2012 Hobi Dosyası
Mart ayına ait “Ben Yaptım” kategorisine yollayabileceğim yeni bir yazım olmadığına göre bu ayın hobi dosyasını da toparlayalım ufak ufak… Bu ay keçelerle başlayan yolculuğum şekilli delgeç aşkı ile farklı bir alana kaymış olsa da dikiş makinesinin cazibesine kapılıp bol fermuarlı çalışmalarla renklenmiş. Şöyle bakınca genel resime; “Aman canım, zaten fazla da birşey yokmuş” diye içimden geçirmedim de değil hani. “Koca ay boyunca bunları mı yaptın; bir de utanmadan insan içine çıkarıyorsun?!” diye ayıpladım kendimi :D Sonra tam zamanlı bir işte çalıştığımı hatırlayınca sözlerimi geri aldım :) Zaten aylık değil de haftasonlarımın dosyaları oluyor bunlar genelde… Hem her ay da izin kullanamıyor ki insan; senelik 14 gün hakkımız var topu topu, Cuma günü alınan izinlerin 2 gün olarak değerlendirildiği de dikkate alınırsa… Ohooo… Daha bunun İzmir’ lik yaz tatili, İstanbul’ a gelecek annesi, Samsun’ da gidilecek düğünü var; idareli olmak lâzım :) Not: Nisan ayında +1 gün tatilin hayali ile…
Ocak 2012 Hobi Dosyası
Geçtiğimiz yıl biterken tasarladığım, diktiğim parçalardan genel bir kolaj hazırlamak istemiştim. Ancak fotoğraf bolluğundan neye uğradığımı şaşırmış, vakit bulamadığım için de başladığım fotoğraf düzenleme işini bir türlü tamamlayamamıştım. “Bir gün, bir gün” diye diye yeni yılın ilk ayını da bitirince 2012 için çok geç kalmadan harekete geçmeye ve bundan sonra her ayın son gününü o ayın tasarımlarından oluşan bir kolaja ayırmaya karar verdim – böylelikle sene bittiğinde 12 ayın kolajını birleştirmek benim için çok daha kolay olacak :) İlerleyen aylarda da devamını getirmek ümidi ile; 2012 yılının ilk ayına ait hobi dosyasını sunarak bu ayın kapanışını yapabilirim sanki :) Fark ettim de bu ay düğmelerle haşır neşir olmuşum… Çuval bezi de hobi odamın baş tacı olmuş :) Mandallar süslemişim, kasnak duvar panosu yapmışım çuval bezi ile… Süslediğim mandalları kasnak üzerine sabitleyerek notluk yapmışım… Kasnaklarla aram iyi iken bir de kalpli bir duvar panosu çıkmış ortaya… Raptiyeler ve ataçlarla kırtasiye dünyasına…
İnşaata da Başlarım Ben Yakında…
Dün akşam kucağımda dizüstü bilgisayarım; tam yeni yazımın fotoğraflarını düzenleyeceğim. Birden sarsılınca alttan altan, neye uğradığımı şaşırdım ve istem dışı olarak bilgisayarın kapağını kapatıp “Deprem oluyor” diye bir feryatla ayağa fırladım. Beni sakinleştiren eşim olayın psikolojisini atayım diye “Hadi bir hava alalım” dedi, sonra da başladı bana gülmeye. Aklına takılan, neden o esnada bilgisayarı kapatmaya çalıştığım olmuş. Çok düşünceliyim; Allah korusun, ev çöker filan tepeme, bilgisayarım açık bir halde gümbürtüye gitmesin, değil mi? :) Şimdi kendime güldüğüme bakmayın siz, o an panikleyince insan ne yaptığını bilmiyor ki… İzmir’ de depreme alışmış bir bünyemin olması gerekirken hala her hissettiğim sarsıntıda dizlerimin bağı çözülüyor. En güzeli hissetmemek aslında; o zaman birilerinden duyduğunda sanki uzak bir yerlerde deprem olmuş da haberleri dinliyormuşsun gibi geliyor… Daha az tedirgin edici hiç değilse… Bir keresinde hiç unutmam, İzmir’ de iken bir deprem olmuştu da –gerçi orda sürekli sallanıyordum- sabah ofiste ayaktayım, elimde bir bardak çay var,…
Geçtiğimiz Cumartesi | Yeni Aksesuarlar, Yeni Fikirler
Geçtiğimiz Cumartesi gününü “Hobi Günü” ilan ettim :) Bu haftasonu buralarda değilim malum, o yüzden hobi odamı sardım sarmaladım bol bol :)) Babet süslemelerine biraz ara verdim; çünkü elden çıkardıklarımın yanında stoklarım o kadar çok doldu ki aralarına kardeşleri gelirse evimin “babet ev” olarak anılmasından korktum :)) Önce birkaç tarak toka ile ısınma turları yaptım. Hatta ilk önce kumaştan tomurcuk güllerle başladım, daha ne yapacağımı bile bilmeden… Birşeyler tasarlamaya ara verince elimi alıştırmak için genelde birşeyleri mıncıklarım önce anlamsızca. Sonra onlar anlam kazanır :) Çünkü, ben o sırada ilhamı çağırıyorumdur :)) Hatta yaparken gülleri nasıl yaptığımı fotoğraflamayı da düşündüm soran arkadaşlar için ama düşünmekle kaldım :) Bir yandan gül yapıp bir yandan fotoğraf çekmem imkansızdı çünkü :D Eşimden destek almam lazım bu noktada. Bakalım ne zamana… Derken birkaç tarak toka çıktı ortaya; Yok ama benim istediğim bunlar değildi. Farklı bir şeyler yapmak istiyordum ben. Yaptım da :) Ne mi yaptım?…
