İzmir’ deyken, annemin evinde yaşadığım günlerde, bundan bir 6-7 sene kadar önce yaptığım ilk havuç topları denemem aklıma geldi şimdi de… O zamanlar mutfağa adım atmayan ben, sadece Türk kahvesi yapmak ya da salata malzemesi doğramak için mutfak kapısından içeriye giren ben nerden estiyse havuç topu yapmaya karar vermiştim. Çok bilmiş gibi de, havuç topu tarifini internette bulduğumu, annemin yardımını istemediğimi söyleyip nasıl becerdiysem top olamayan bir havuç tatlısı yapmıştım :D Annem çırpınışlarıma dayanamayıp havuçlarımı kurtarmaya çalışsa da nasıl bir tarif uyguladıysam onun gibi mutfak üstadı bile havuçlarımı hayata döndürememişti :))) O günden sonra da ben havuç topu yapmaya cesaret edememiştim :))) Taa ki geçen yıla kadar… Havuçları rendeledikten sonra pekala çorba yapar gibi su koymazsam, yani hiç su koymadan havuçların ocakta kendi suyunu salıp çekmesini beklersem gayet de güzel top olabiliyorlarmış :)) Neyse efendim, bu gördüğünüz havuç topları Deren bebeğin doğum günü için hazırlanmıştı – yoğun istek üzerine :)…
