Geçenlerde bir beyefendi kız arkadaşına evlenme teklifi ederken yüzüklere bağlayacağı bir çift gelin – damat baykuş için benimle iletişime geçmişti. Geçen sene kardeşimin nikahı için 100 gelin – 100 damat olmak üzere toplam 200 adet yapıp artık baykuş görmek istememe noktasına geldiğimden olsa gerek sayı 2 olunca seve seve kabul ettim. Yoksa daha şimdi 300 tane baykuş isteyen bir kişiye üzülerek yardımcı olamayacağımı söyledim. Bir tane, iki tane neyse; hadi iki basamaklı sayılarla da baş edeyim şu şartlar altında – 50′ ye kadar olsun o da :)) Ama 100 – 200 – 300… Yok, yok… Akşamdan akşama olacak iş değil bu. Geçen seneden ağzım yandı, ben daha bulaşmam böyle işlere, hele de tam zamanlı bir işte çalışıyorken :)) Belki ilerde bir gün diyerek şimdilik toplu siparişlere pek sıcak bakmadığımı söyleyeyim ve bu sahaları ilgililere terk edeyim *.* Birer, ikişer mini yastık siparişlerinize her zaman açığım ama :))
Düğün – Dernek Hâlleri < Finale Doğru >
Blog sayfam bir bayram kutlamasında asılı kalmış – deliye her gün bayram der gibi :) Gerçi son zamanlarımı daha iyi tarif edecek bir tanımlama da olamaz herhalde *-* O kadar çok işim var ki; adeta delirdim – meselâ yarın akşam İzmir’ e gidecekken ben, şu an bilgisayar başında oturmuş, neredeyse 10 günlük fotoğraflarımı düzenliyor, bir yandan da harıl harıl bloguma yazı yazmaya çalışıyor olmamı pek akıllıca bulmuyorum – yarın işe gideceğim, daha valiz hazırlayacağım, siz düşünün halimi :) “Nerelerdeydin, sesin soluğun hiç çıkmıyor?” diye soranlara; düğüne giyecek kıyafet arayışı içerisinde olduğumdan işten arta kalan vakitlerimi mağazalarda geçirdiğimi ve kendimi harap – bitap bir halde uykuya teslim ettiğimi söyleyebilirim. Hem ebatlarım abiye kıyafete pek müsaade etmediğinden, hem de abartılı derecede taşlı, pullu bir elbise giymek istemediğimden içime sinen bir modele denk gelemedim ne yazık ki… Hal böyleyken, siyah renk tercih etmek istemediğimi söylesem de, düşünce gücü – çekim yasası mı artık…
Nikâh-Düğün Anı Defteri ve Daha Fazlası
Artık bu gelin – damat baykuşları ezberlemeyen kalmamıştır sanırım. Hatta “Bitse de gitsek” kıvamına gelenleriniz varsa “Beni de alın aranıza” diye seslenmek istiyorum size buradan :)) Nihayet gelin baykuşları bitirmiş bulunuyorum. Damatlar köşede hazırlanadursunlar, araya başka başka işler alarak nikah şekerlerini ne kadar geç bitirebilirim, onun hesabını yapıyorum :p Şaka, şaka… Benim derdim aynı şeyle uzun süre uğraşmanın üzerimdeki bunaltıcı etkisi… Değişik şeylerle oyalanmazsam vallahi de billahi de yapamam ben bu baykuşları… Siz, keçe üstadları; nasıl bir sabrınız var sizin arkadaşım? :) Ben ilk fabrikasyon çalışmamda beyaz bayrağı çekmiş bulunuyorum; bir yandan hava sıcak, bir yandan küçük parçalarla uğraşıyorum ve keçe yakıyor insanın elini… Hepsini geçtim; aynı şeyin onlarca, hatta yüzlerce kez tekrar edilmesi… Yine söylüyorum; şu defter bir kapansın, ben bu işi yapanların önünde saygıyla eğilir ve daldan dala konmaya giderim :D Yok, bu defter değil… Bu defteri açmadık bile daha :) Kısmetse önümüzdeki ayın 7′ sinde misafirlerin huzuruna…
