Profesyonel olsun, olmasın; fotoğraf makinenizi elinize yeni yeni aldığınız günlerde yakınınızda kim varsa onları dürtüp durmaz mısınız? :) Şanslıysanız o kişi fotoğraf çekilmekten hoşlanıyordur; eğer uzun süre ilgi odağı olmaktan sıkılan birisi ise işiniz zor… Bugün işyerine giderken fotoğraf makinemi yanıma almıştım; Cuma neşesi etkisiyle olsa gerek :)) Ve anladım ki ben o şanslı gruptayım; çevremde fotoğraf çekilmek isteyen birçok insan buluverdim bir anda :D Kısıtlı bir zaman diliminde haşır neşir olduğum makinemin objektifine takılan, doğallığı sebebi ile hoşuma giden bir kare; Siz nasıl buldunuz peki? Önemli Not: Yorumsuz bırakmayın amaa; özellikle tavsiyelere çok ihtiyacım var *-* Not-2: Bir önceki yazıma bıraktığınız yorumlara henüz dönemedim; yarın bebeği görmeye gideceğim, çok erken uyanmam lazım çoook :) Dönüşte yorumlarla bir bir ilgileneceğiiimmm :)
Teoride İlkbahar
Öyle özledim ki güneşli havaları; bu sene kara bulutlar terk edemedi bir türlü buraları… Arada güneş yüzünü gösterdiğinde havalar ısınıyor diye ümitlenirken aniden yağan yağmur tüm neşemi silip süpürüyor bir anda… Sanki Nisan ayında değiliz… Zaten neymiş; teoride ilkbaharı, pratikte sonbaharı yaşıyormuşuz. Bence mevsimlerden şu an kış; donuyoruz resmen… Bu fotoğrafı da geçtiğimiz haftasonu mini fotoğraf gezimiz esnasında güneş yüzünü gösterdiği bir ara çekmiştim; elimde baharın tek kanıtı gibi kalakaldı öylece…
Bir Dost
Sakın seni unuttuğumu düşünme blogum; uzun zamandır beklediğim bir dostum geldi de uzaklardan… Aylardır yolunu gözlediğim hem de… Onca çektiği zahmete karşılık misafirliğini çıkartmak boynumun borcuydu. Ne olur, darılma bana; alt tarafı biraz dolaştık sahilde beraber, tavşanlara niyet çektirdik, çiçekleri kokladık,… Hasretimiz öyle kolay dinecek değildi, anla… Velhasıl, evin yolunu kaybetmeden geri döndük işte :) Bak, sana da gelirken bunları getirdik; Not: Bu yazıda dost olarak bahsi geçen, Canon fotoğraf makinamdan başkası değildir :) Ve görmüş olduğunuz fotoğraflar da ilk ortak çalışmalarımızdandır.
Canon’ la İlk Fotoğrafım: Mutsuzluk
Mutsuzluğun resmini çektim ben dün gece yeni aldığım Canon fotoğraf makinamla… Buna sakınan göze çöp mü batar derler bilmiyorum ama gıcır gıcır makinam kullanmak için elime aldığım ilk gün kendini kullandırmamakta ısrar etti. Sonuç; kırık bir kart okuyucu bölmesi ve teknik servise gitmek için bekleyen bir adet gövdeden ibaret! Üretici firmanın değil, tamamen kullanıcı hatası. Hatta biz buna üç kişilik kullanıcı hatası diyelim de hepiniz OHA falan deyin… Yanlış hafıza kartını makina ile entegre etmeye çalışmanın bedeli bu, başka da bir açıklaması olamaz. Hoş, olması gerekenden daha küçük olan bu SD kart nasıl o dişlilerin arasına kamp kurmayı başardı, hala aklım almıyor ya… Biraz bilinçsizlik, biraz yanlış yönlendirme de katılınca işin içine, bu sarsıcı sonucun üzerine benim göz yaşlarım da sos oldu… Makinayı bir kez dahi kullanamadan hevesimin kursağımda kalmasına mı, makinanın hiç hesapta olmayan bu tamir masrafına mı yanayım, bilmiyorum. Ancak bildiğim birşey varsa; ki bir kez daha yaşanarak…
