Bundan 3-4 ay kadar önce Joker çocuk mağazasına gitmiş; eşimin kuzeninin doğacak ikizleri için hediyelik bir şeyler almıştım. Söz konusu, çocuklara kıyafet almak olunca zaten, elim çok daha fazla parçaya gider benim ve ilk bakışta aşk yaşadığım tüm giysileri almaya çalışırım nerdeyse, kendimi frenlemem hiç kolay değildir :) Bu kadar eli kolu dolu kasaya gidince de kasiyer bayan çocuğum olduğunu düşündü sanırım ve bana bir Joker kart vermeyi önerdi. Önce “Ne gerek var!” diye düşündüm içimden, sonra “Amaaan, al gitsin, köşede dursun, ilerde lazım olur” dedim :) Ne işe yaradığını da bilmiyorum ayrıca :)) Neyse.. Bayan olur sinyalini alınca bana sorular sormaya başladı. “Çocuğunuz var mı? Adı ne?” gibi sorulardan işini görecek bir cevap bulamayınca, yakınlarımdan birinin çocuğu olup olmadığını sordu bu kez. O konuda boş değildim neyse ki, yoksa çocuk mağazasında ne işim var, değil mi diye soracağım ama ben alakasız şeyler alma konusunda ün yapmış bir insan olduğumdan,…
Beklemediğim Bir Şey Oldu :)
Hani ben geçenlerde evrenden bana bir güzellik yapmasını istemiştim, sonra başıma türlü türlü aksilikler gelmişti. Ben de bunu evrenin mesajımı yanlış yorumlamasına bağlamıştım :) Meğer öyle değilmiş; evren siparişi hazırlıyormuş tam da o esnada. Pazartesi günü yaşadıklarımının siparişimle uzaktan yakından bir alakası yokmuş. Benim siparişim biraz gecikmiş sadece. Ah ne mutlu etti evren beniii… *** Pazar günü Twitter’ da yazdıklarımı yineliyorum; “Bir güzellik istiyorum evren senden yarın. Şaşırt beni, beklemediğim birşey yap. Olamaz mı yani?” *** Beklemediğim birşey istemiştim. Ve yazarken de inanın hiçbir maddi beklenti içerisinde değildim. Hoş bir sürprizdi sadece olmasını istediğim. Şeklini filan çizmedim. Birşey olsun dedim; yüzümü gülümsetsin, içimi ısıtsın, “Vay bee, hayatta bunlar da oluyormuş” dedirtsin bana… Dedirtti. Evet, bugün dedirtti. Beklemediğim bir şey oldu, arkadaşlar. Hem de hiç beklemediğim birşey :) Hani bir yazı yazmıştım ben evvel zaman içinde :) Çok da geçmedi aslında üstünden; daha kitap en çok satanlar listesinde tırmanışta *-* Aykut…
Bazen İşler Ters Gider
Günlerden Pazartesi… Sabah yolda giderken aklıma geliyor; işyerindeki dolabımın anahtarını diğer çantamda unutmuşum. Eve geri dönme ihtimalim sıfır. Neyse ki bir gün idare edebilirim sanırım. Köprüde kaza var, trafik almış başını gitmiş. An itibari ile mesaiye zamanında yetişebilmem imkansızlaşıyor. Derken ek bir vesait daha kullanmak zorunda kalıyorum; ki daha fazla gecikmeyeyim. Bingo; bugün yol masrafını katladın Demet! Bilgisayar karşısında birşeyler kemiriyorum :) Derken ağzımın içinde bir gürültü. O da nesi! Dolgu yapılan dişim kırılmış!! Tam da sırası. Öğle yemeğindeyim. Kutu içeceğim kendisini içtirmemekte ısrarlı. Ve kazandı. Çünkü kutunun açma kısmı elimde kalakaldı; ben duruma bir hayli şaşkın, karşımdaki içecek ise mutluluktan uçtu, uçacak!! Kitapçıda kasaya yöneliyorum. Kasa bozuluyor nasıl oluyorsa ve kasiyer çıldırarak orayı terk ediyor :) ………. Şaka değil, hepsi gerçek! Her biri de sadece dört saat içerisinde geldi başıma. Hiç oflamadım, puflamadım halbuki, sessiz sakin kabullendim. Gülümsemeyi de bildim. Ama zincir gibi aksilikler dur durak bilmedi işte bugün.…
