İpek 6 aylık oldu; yani yarım yaşına girdi :) Ve ben nihayet doğum hikayemi yazmak için uygun zamanı bulabildim ya da bulabildiğime inanıyorum diyelim :)) E, hadi o zaman, başlayalım ^_^ Hamileliğimin 30. haftalarına geldiğimde vücudumu daha bir dikkatli dinler olmuştum; her ağrı, her sancı, her kasılma acaba yaklaşan bir doğumun habercisi olabilir mi diye beynimi kemiren sorularla günler geçiyordu. Deneyimli annelerin “Uyu bol bol, bir daha bu fırsatı bulamayacaksın” söylemlerine ne hacet; yazın o sıcağında, o koca göbeğimle yatakta dönemiyorken ben, midemde yediklerime yer kalmamış, nefes bile alamaz bir haldeyken nasıl uyuyabilirdim ki :)) Hem zaten ne kadar uyursam uyuyayım, uyku depolanabilir bir şey miydi ki?! Keşke öyle olsaydı da öğleye kadar yaptığımız o keyifli Pazar uykularından ödünç alabilseydik şimdi :)) Öncelikle şunu belirteyim; benim doğumum “zorunlu” sezaryen oldu. Ben ne kadar normal doğum istediğimi söylesem de İpek bunu mümkün kılmadı; çünkü baş aşağı pozisyona geçip bir türlü doğum…
