Bir 19 Mayıs tatilinden herkese merhaba! Yorgun olduğum için yine öğleye kadar uyurum diye tahmin ediyordum ama öyle olmadı; 09.00′ da açıldı gözlerim :) Benim garezim haftasonlarına imiş; bunu da anlamış oldum :)) Blogger okuma sütununda benden zaman zaman denemeler gören ve ses 1,2,3 tarzında yorumlar bırakan arkadaşlarım; hepinize çok teşekkür ederim *-* Problem mi olduğunu sormuşsunuz. Aslında uzun zamandan beri var diyeyim. Wordpress’ e taşındığım günden beri blogumun güncellemelerinin görülememesi ile ilgili geri bildirimler alıyordum. Oldu derken, olmadığını duymak; hele hele bazılarının güncellemeleri alıp bazılarının ise alamaması iyice kafamı karıştırıyordu. Birşey bende askıda kalmamalı; gece-gündüz çalışırım üzerinde o konuyu netleştirmek için. O nedenledir ki; bozuk bir plak gibi arada “Deneme, deneme” diye çizip durdum :)) İçinizden bana saydırmadınız inşallah! :D Vallahi tek amacım şu sorunu çözebilmekti. Beni izlediğini sanıp üstüne hiç yazmadığımı düşünen insanlardan mesajlar almak yeterince üzdü zaten beni :/ Ha, sadete gelelim; çözdüm mü peki sorunu? Hala…
Bu Aralar…
Eski blog yazılarımı buraya aktarmak tahminimden uzun sürecek sanırım, şimdiki zaman içerisinden bir ses vereyim dedim. Meğer ne çok yazmışım; düzenle, kopyala, yapıştır; bitecek gibi gözükmüyor :) Blogger’ dan Wordpress’ e içe aktarma başarısız olunca, bu görevi bizzat kendim üstlendim ama başlayınca tabii bir blog deryasının içinde kayboldum :)) Eski blogumdaki tüm yazılarımı buraya aktarmayı düşünmüyorum zaten; genel duyuru, haberler, havadan-sudan konuştuğum o günün güncelliğini koruyan yazılarımı pek taşıma taraftarı değilim; sanki önemini kaybetmiş gibi geliyor artık… O yüzden, daha çok genel değerlendirmeler içeren ve hayatımda önemli olduğunu düşündüğüm, unutmak istemediğim olayları buraya taşımaya özen gösteriyorum. Hele ki aksesuar tasarımlarımın biri bile taşınmadı daha buraya; kara kara onları nasıl aktarabileceğimi düşünüyorum :)) Bir süre böyle koliler dağınık olacak siz çaya, kahveye geldiğinizde; çekinmeyin ama oturuverin bir kolinin üzerine, yabancı değilsiniz nasıl olsa ;) Koli deyince; aklıma babetler geldi. Şu an iki koli kadar yeni babet süslenmek için beni bekliyor da…
İzleyici Listenizi Yeni Alan Adınıza Taşımak
Sanıyorum tüm blog yazan arkadaşlarımın korkulu rüyasıdır bu; onlarca emekle, sabrederek genişlettiğiniz çevrenizi yitirmek, arkadaş listenizi, okuyucularınızı kaybetmek. Açıkçası blog erişimi yasaklandığında benim böyle birşeyden haberim yoktu, zaten bu zamana kadar blogspot uzantılı adreste kalmamın sebebi de daha önce de dediğim gibi orada kurduğum düzen, arkadaşlık ilişkileri idi. Erişim yasağı gelince artık daha fazla kaybedecek birşeyim olmadığını düşünerek ver elini “.com” dedim :) Düne kadar izleyici listemi taşıyabileceğimi bilmiyordum, aslında kulağıma gelen ufak-tefek kırıntılar vardı ama araştırmalarımdan sonuç elde edememiştim. Dün rastlantı sonucu yabancı bir kaynakta gözüme çarpan bir açıklama ile bende ışık yandı ve kimseyi uzaklarda bırakmadan yeni evime taşıdım :) Öyle mutlu oldum ki anlatamam… ” Eee, bize de anlat da biz de mutlu olalım” dediğinizi duyar gibiyim :)) Bugün gerek twitter’ da, gerek e-mail adresime gelen maillerde bu noktada muzdarip olan o kadar çok arkadaşım olduğunu gördüm; ki bu noktaya değinmek farz oldu :) Bulduğum yabancı kaynakta…
Kendi Alan Adında Blog Yazmak
Blogger’ a olan erişim yasağı ne yazık ki hala devam ediyor, Twitter’ da bugün gözüme çarpan sular idaresi benzetmesi de çok yerinde bir tabir olmuş; bağlantı bir gidiyor, bir geliyor… Çok can sıkıcı, moral bozucu bir durum olmakla beraber köşeye çekilip durumun düzelmesini beklemek ya da sorunla mücadele etmek sizin tercihinize kalıyor; ki eğer siz de benim gibi geçici çözümlerle ayakta kalmak istemiyorsanız kendi alan adınızda yazmaya başlamanız pekala sizi daha mutlu edebilir :) Birkaç arkadaşımın sorusu üzerine kendi alan adında blog yazmakla ilgili bir bilgilendirmede bulunmak istiyorum. Ancak konuya girmeden şunun da altını çizmeliyim; ki ben de işin bu kısmını yeni yeni öğreniyorum, evet belli bir bilgi birikimim olduğu muhakkak ama yine de öğreneceğim bir yığın şey var. O nedenle, bu sorun ancak bu şekilde çözülür, başka yolu yoktur gibilerinden bir iddaa içerisinde değilim kesinlikle, sadece sizlerle deneyimlerimi paylaşmak ve bu yola baş koymuş ama nereden başlayacağını bilemeyen arkadaşlarım…
Hoşgeldiniz
Yeni evimin mutfağında ilk gün… Misafirlerimiz de gelmiş birer, ikişer… Hoşgeldiniz dostlarım! Sizleri tekrar görebilmek ne güzel; çok özlemişim vallahi… Kısa aralıklarla verdiğim sesleri saymazsak neredeyse on gündür yazmıyorum, daha doğrusu yazamıyorum… Öyle alışmışım ki yazmaya, duygularımı, düşüncelerimi yazarak paylaşmaya; elimden kalemim, kağıdım alınınca soluksuz kaldım sanki… Şunu da o kadar iyi anladım ki; ben blogumdan, sizlerden besleniyor, ilhamımı buradan alıyormuşum tamamen… Yazmak, okumak ve tasarlamak birbiri ile içiçe, birbirinden ayrılmaz parçalarımmış benim… Fotoğraf bile çekmedim şu son bir haftada, inanır mısınız… Çok yazık çok… Eminim sizler de benimle benzer duyguları paylaşıyorsunuz; içinizden bir parçanız kopmuş gibi, yaşantınızda büyük eksiklik hissediyorsunuz… Hele zaman zaman açılan Blogger kumanda paneli yok mu; içinizdeki ümidi alevlendirdiğinde aniden kapanıverince suya düşen hayallerimiz, şiddetli bir depremden sonra her an yıkılacak evimize koşa koşa girip değerli birkaç parça eşyamızı alıp geri kaçar gibi davranmamıza sebep oluyor ister istemez… Hayatımıza kendi kararımız ile dahil ettiğimiz ancak tarafımızdan…
