Bir ara mum ışığında ponpon yapmak gibi son derece romantik (!) bir fikre kapılsam da aksayan işlerimle içimdeki hobi ateşi de sönünce bir anda “memnuniyetsiz” ben ipleri eline alıp, yaptığım herşeye bir kulp takarak tüm haftasonunu en verimsiz şekilde geçirmeyi başardım. Eh, o zaman alkış bana *-*
Özlemle beklediğim haftasonu tatilininin böyle yitip gitmesine olan kızgınlığım mı, benim sürekli daldan dala konarken kısıtlı zaman dilimi içinde birşeyleri yarım bıraka bıraka yaşadığım anlamsız telaş mı derken yeniden Pazartesi günü geldi ve haftaya bomba (!) gibi başladım :)
Dün akşam işten eve dönüşüm karla karışık 3,5 saati bulunca benim de kendimi bulmam epey zaman aldı… Ben; ki karın o büyüleyici fotoğraflarını çekmek için hazırda bekleyen malûm şahıs; fotoğraf makinem yanımda yokken kara yakalanmama ve tek bir kare bile alamamama mı yanayım, yoksa sabahki güneşe aldanıp ayağıma giydiğim şıkıdım topuklu ayakkabılarla kar üzerinde yaptığım dansa mı…
Aaahhh… Ahhh… Bir saatte eve ulaştığımda trafikten yakınan hâlime şükreder bir durumda eve girdiğimde artık soğuktan hissetmediğim ayak parmak uçlarım anlardı bir tek beni :)
Ha, bir de o kırmızı burunlu, mor kulaklıklı titreyen biçarenin (o ben oluyorum) elinden tutup onu kaymadan, düşmeden, bir yerini kırmadan eve kadar götürebilen “koca koca” vardır; ki ona da buradan sonsuz teşekkürler, öpücükler :)
Uzun sözün kısası, kış aylarının karlı, soğuk günlerine maruz kalan bu blog sahibesi tüm zorluklara rağmen yıkılmadı, yılmadı; işte tam da buradadır :)
4 yorumlar
Heh işte biz de tam bu sebepten seni merak eder durumdaydık. Çok yorulmuş, üşümüz Demet Teyzemiz :( Ama iyi olduğunu biliyoruz, rahatladık.Arada macera iyi gelir diyelim, olumlu düşünelim hehehe :))
Emre Bora Bebek; Dün çok yorgundum canım vallahi, bloguma yazı yazacak gücü pek bulamadım kendimde. İlgin için tekrar teşekkür ederim ve dediğin gibi olumlu düşünüyorum :))
neyse ki hasta olmamışsın bunca soğuğa rağmen ;)
Bahar ve kızısı Yağmur; Sanırım hafif bir baş ağrısı ile atlattım geçen hafta :)