Hayat bazen zor…
Dişçi koltuğuna oturunca çok net anlıyorsunuz meselâ :)
Kendi doktorunuzu aldatıp başka bir doktora yenilettiğiniz ilk ve tek dolgunuz,
ilk ısırıkta yer çekimine karşı koyamayınca daha bir vicdan azabı ve korku ile çalıyorsunuz kapısını hatta…
Dişiniz farklı yöntemlerle kurtarılmaya çalışılırken,
insanın ağzını yaklaşık bir saat boyunca hiç kapatmadan açık tutmaya çalışmasının
ne zor birşey olduğunu içiniz parçalanarak bir kez daha idrak ediyorsunuz…
Hatta bir duvara çivi çakmadan önce
en az iki kez düşüneceğinize dair sözler de veriyorsunuz kendinize;
zira dişin içine yerleştirilen iki çivi parçası
o koltukta sizi hayatın pek de sevimli olmayan yüzü ile tanıştırıyor
beyin duvarlarınızda yankılanan inşaat (!) sesleri beraberinde…
Ve aslında gündelik yaşamda ufak şeyleri kafaya takmamak için
ayda en az bir kez hastaneye ziyarete gelmenin iyi fikir olduğunu geçiriyorsunuz içinizden :)
Ya da o imkân pek mümkün olmasa bile bu satırları yazıp
unuttuğunuz zaman hatırlamayı, hatırlatmayı dileyebiliyorsunuz işte böyle ;)
Dişçi koltuğuna oturunca çok net anlıyorsunuz meselâ :)
Kendi doktorunuzu aldatıp başka bir doktora yenilettiğiniz ilk ve tek dolgunuz,
ilk ısırıkta yer çekimine karşı koyamayınca daha bir vicdan azabı ve korku ile çalıyorsunuz kapısını hatta…
Dişiniz farklı yöntemlerle kurtarılmaya çalışılırken,
insanın ağzını yaklaşık bir saat boyunca hiç kapatmadan açık tutmaya çalışmasının
ne zor birşey olduğunu içiniz parçalanarak bir kez daha idrak ediyorsunuz…
Hatta bir duvara çivi çakmadan önce
en az iki kez düşüneceğinize dair sözler de veriyorsunuz kendinize;
zira dişin içine yerleştirilen iki çivi parçası
o koltukta sizi hayatın pek de sevimli olmayan yüzü ile tanıştırıyor
beyin duvarlarınızda yankılanan inşaat (!) sesleri beraberinde…
Ve aslında gündelik yaşamda ufak şeyleri kafaya takmamak için
ayda en az bir kez hastaneye ziyarete gelmenin iyi fikir olduğunu geçiriyorsunuz içinizden :)
Ya da o imkân pek mümkün olmasa bile bu satırları yazıp
unuttuğunuz zaman hatırlamayı, hatırlatmayı dileyebiliyorsunuz işte böyle ;)
10 yorumlar
Geçmiş olsun…..
çok çok geçmiş olsun :(
çok çok geçmiş olsun… benim de korkulu rüyam dişçi koltuğu ve en kısa zamanda gitmek zorunda olmak daha da bir korku veriyor, zira 2 gündür diş ağrısıyla inatlaşmaktayım :(
Nurcan; Teşekkür ederim.
Bahar ve kızısı Yağmur; Teşekkürler canım, iyiyim şimdi neyse ki :)
seerap; Hadi yaa… Bildiğim birşey varsa; ötelememek gerektiği, korkunun ecele faydası yok derler ya, nasıl olsa o koltuğa bir şekilde uğramak zorunda kalıyoruz. En güzeli, yolunda başında tıklatmak o kapıyı :)) Sana da çok geçmiş olsun…
Geçmiş olsun canım. Ben senin bizimle bu dertleşmelerini, iç dökmelerini çok seviyorum… Hayat zor ve güzel, kesinlikle… :)
Emre Bora Bebek; Teşekkür ederim canım :) Aslında daha çok yazmak istiyorum ama her zaman kafamı toplayamıyorum ya da kafam toplu olduğunda pek vakit olmuyor, falan filan :))
geçmiş olsun canım ah o dişler diyorum :)
alonenes; Sağol canım, bu haftasonu yine randevum var, kaçsam mı acaba diyorum :p :)))