Bu Aralar; Yoğun, Yorucu, Yeni Meraklar Peşinde

Ne yoğun bir gündü… Ofiste sabah masama oturduğum andan mesai bitene kadar kafamı kaşımaya vakit bulamadım desem yeri… Pazartesi’ ler genelde telaşelidir de bugün daha bir başkaydı. Bazen sanki ipin ucundayım da, ben o ipi çektikçe iş geliyor, çektikçe iş geliyor… Bazen de oltamı sallamışım denize, saatlerce bekliyorum orda bir balık tutayım diye; yok ama nafile…

Birer birer gelmiyorlar ki! Ya hep beraber geliyorlar aniden, davet filan beklemeden ya da küsüp gidiyorlar topluca… Hani bir ortasını bulsak fena olmaz. Ne nefes nefese çalışmaktan yanayım şu zamandan sonra ne de saate her baktığımda akreple yelkovanı bıraktığım yerde bulmaya tahammülüm var.

Neyse, neyse, bir Pazartesi daha bitti, haftasonu da gelir elbet :) Gerçi o da göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor ya… Tıpkı geçen haftasonu onlarca fermuarlı cüzdan dikeceğim diye kendimi gaza getirip sadece bir tane dikmeye vakit bulabildiğim gibi :))

Mazeretim vardı gerçi bu kez; rahatsızdım biraz, uyumaya – büyümeye ihtiyacım vardı :) Kendime geldiğim zamanlarda da ortalık düzenleme girişimlerini limitli bir sayıda tutabilseydim, zamanımı daha efektif kullanmış olur, on değil belki yirmi fermuarlı cüzdan dikerdim – o kadar cüzdanı ne yapacaksam *-*

Tabii, bir de yeni birşeyler öğrenmeye çalışmak sancılı oluyor haliyle. Şu dikiş makinesine fermuar ayağını takmak epey zorladı beni :) Kendi kendime bulmaya çalışıp en sonunda eşimi makinenin başına oturtunca ister istemez o fermuar ayağı takma işlemi uzadıkça uzadı, büyük bir mesele halini aldı bizim evde :)) Eşim izlediği maçının bölünmesinden hoşnutsuz, bense kendisinden yardım istemekle hata mı ettiğimi düşünürken bir şekilde o ayağı değiştirdik. Hikayenin devamında ben her ayak değiştirmede eşimi çileden çıkarmayı başardım – mutlu son yok yani :))

Sanırım bilmediğim birşeyler var – onu öğrenirsem işim kolay olacak :)) Yoksa bir fermuar ayağı değiştirmek bu kadar zor olmamalı – olamaz yani :)) Biraz araştırsam belki bulurum *-* Hıh, bir de kumaşları nerden bulduğum kısmı var ki; o da ayrı bir komedi – onu da zamanı geldiğinde anlatırım :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

8 yorumlar

  1. Fermuar ayağı mı???? daha en az bir yılım var benim, sen o zamana kadar çoktaaaan çözmüş olursun olayı da bana da anlatırsın diye umut ediyorum:)

  2. kesinlikle atladığın bir şey olmalı o kdr zor değil. olamaz.
    bu arada benim makine paff.
    iğneyi ipliğe geçirişi çok kolay. kuzeniminde yıllardır kullanıdğı makine de farketmemiş sen nasıl yaptın nasıl yaptın dedi geçenlerde şansa farketmiş. büyülendi :D
    araştır bu yani ksıaca :D

  3. Küçük kuşum, o fermuar ayağı bende de zor takılıyordu da ben de tamircide ondan bahsedince… Tamirci; “Biliyorum ablacım ayak kolay çıkmasın diye ayak demiri ayaktan daha kalın yapılıyor, dur yapayım” dedi. Hatırladığım kadarıyla, hafifçe küçük boylu bir kerpetenle ovar gibi yaptı – ayaktaki minik iliştirme demirini (o noktayı biraz zayıflattı yani). Ben de aaa ben niye düşünemedim deyince, “olsun” dedi “fazla yıpranırsa da dikerken çıkar ve bela olur, iğne kırılıp göze sıçrar bilmemne…” Neyse işte anlatabildimse eşinden takmasını istemek yerine o ayaktaki küçük demire biraz müdahale etmesini iste:) Sevgiler…

  4. Valla şu ipin ucundayım çeksem iş geliyor çeksem iş geliyor cümlene bayıldım….
    Şu anda tam da beni anlatıyorrr….

  5. Demet

    cafenoHut; Bence bir yılını almaz Ayda’ cığım; ama her zaman destek olacağımdan emin olabilirsin ;)

  6. Demet

    Syhn; Vardır elbet kolay bir yolu :) Araştırıp bulacağım :))

  7. Demet

    Suzy; Teşekkürler canım. Bunu öğrendiğim iyi oldu, ben de bir Singer bayisine sorsam iyi olur gibi :)

  8. Demet

    Yasmin; :) Herkes zaman zaman yaşıyor sanırım…

Gezinme