Günlerden Cuma İmiş :)
Bu sabah kendiliğinden altı civarı uyanıp ne de olsa günlerden Cumartesi diye büyük bir mutlulukla tekrar yatan, ardından alarmın çalmaya başlaması ile suratına vuran acı gerçekle dünyanın en mutsuz insanı olarak güne başlayan o kişi benim :) O mutsuzlukla “Ben de bugün servise binmem işte, onbeş dakika fazladan uyurum, oh olsun!” diyen de benim :)) İnsanın zihni sabah sabah hınzırlıklar peşinde koşunca böyle oluyor işte… Neyse ki çok uzun sürmedi de gerçeği idrak edebilmem; mesaiye yetişebildim, hehe :Dİtiraf ediyorum; böyle zar-zor kalktığım sabahlarda yataklarında mışıl mışıl uyuyanları çooook kıskanıyorum :)) Ve ısrarla arada yerlerimizi değiştirmeyi teklif ediyorum :)) Eminim değişiklik her iki tarafa da iyi gelecektir *-* Sıkılıyor bazen canım insan rutinden; kurulu oyuncak misali on adım atıp geri döner gibi… Ben uzun süre masa başında da oturamıyorum zaten, arada kalkıp dolaşmam lazım; sırf bunun için iş yerinde masamda su şişesi bulundurmuyorum desem yeri :)) Öğrencilik yıllarımda sözel sınavlara bile…
