Değişik Bir Satış Yöntemi
Dün kendimi pek iyi hissetmediğim için eşimden beni işyerinden almasını rica etmiştim- zaten eve gelir gelmez uyumuşum; sanırım üşüttüm, baş ağrısı, mide bulantısı, filan…Eve dönüşte dolmuşa bindik ve en arka koltuğa tam yönelmiştim ki; gözüme ilk çarpan şey koca bir poşet yün ve başında oturan yaşlıca bir teyze; elinde şişleri; sanki altın gününde gibi harıl harıl örgü örüyor :))Bir an üzerimdeki ağırlığın da etkisi ile nerede olduğumu şaşırdım desem yanlış bir hissiyatın tanımlaması olmaz sanırım :))))İçimden dedim; “Herhalde yolu uzun, vaktini geçiriyor bu şekilde…” Tebrik ettim içten içe bir yandan da; dolmuşun frenine, insan kalabalığına aldırmadan odaklanmış bir şekilde örgü örebiliyor. Ben yolculuk esnasında başımı öne eğdiğimde mide bulantısından kitap bile okuyamazken (çok saran kitaplar hariç, ehehe) kadın vaktini etkin kullanıyor, helal olsun dedim :DHızla kafamdan geçen bu düşünceler eşliğinde koltuğa oturmuştum ki kadın poşetin içinden ördüğü bir şapkayı çıkardı; bana çok yakışacağını söylüyor. Önce algılayamadım; ki “Almaz mısın?” sorusu…
